Στην ενότητα "Ο φίλος μου ο άνεμος" ασχοληθήκαμε με τους αιγαιοπελαγίτικους ανεμόμυλους, και τις ανεμογεννήτριες.
Τον 1ο αιώνα μ.Χ. φτιάχτηκε ο πρώτος ανεμόμυλος. Παλαιότερα, όποιος πλησίαζε στις Κυκλάδες με το πλοίο του, τα πρώτα πράγματα που αντίκριζε ήταν τα λευκά εκκλησάκια και τους πανέμορφους ανεμόμυλους. Τους ανεμόμυλους τους χρησιμοποιούσαν για την άλεση του σιταριού, καλαμποκιού και κριθαριού. Τους έχτιζαν στο κέντρο της πόλης (χώρας) ή εκεί που φυσούσε περισσότερο για να μπορούν να δουλέψουν. Ήταν φτιαγμένοι από πέτρα, είχαν ξύλινη σκεπή και η φτερωτή τους ήταν από ξύλο και πανί και έιχαν δύο πατώματα (ορόφους). Το πρώτο πάτωμα χρησιμοποιούταν ως αποθηκευτικός χώρος και στο δεύτερο υπήρχαν οι μυλόπετρες για το άλεσμα. Η κατασκευή τους ήταν τέτοια, ώστε να αντέχει τους δυνατούς ανέμους και τις καταιγίδες. Οι μύλοι ήταν το σημείο συνάντησης για όλους. Οι γυναίκες μαζεύονταν για συζητήσεις παρέα με τα πλεχτά τους και τα εργόχειρά τους, ενώ οι άνδρες καταπιάνονταν σε γλέντια. Στα αιγαιοπελαγίτικά νησιά λειτουργούσαν αρκετοί ανεμόμυλοι, αλλά οι περισσότεροι στις Κυκλάδες!
Ομάδα Εργασίας:
Β.Μ.-Κ.Β.-Τ.Α.
Ο κυκλαδίτικος ανεμόμυλος αλάθει με τη βοήθεια του ανέμου., ενώ η ανεμογεννήτρια μετατρέπει την αιολική ενέργεια σε ρεύμα. Τις ανεμογεννήτριες τις τοποθετούν ακόμα και δίπλα στη θάλασσα, ενώ οι ανεμόμυλοι σε σημεία με πολύ αέρα.
Μ.Ζ.
Στα πλαίσια του μαθήματος των Εικαστικών φτιάξαμε τους δικούς μας κυκλαδίτικους ανεμόμυλους και τους κάναμε κολάζ! Ελπίζουμε να σας αρέσουν!!!!
—————